"Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego". T. 20

Tradycyjnie już teksty składające się na niniejszą publikację zgrupowane są wokół trzech działów: edukacja literacka i kulturowa, edukacja językowa oraz recenzje.
W artykułach skoncentrowanych wokół edukacji literackiej i kulturowej poruszono m.in. kwestię wpływu nowych mediów na proces dydaktyczny; możliwości, jakich dla szkolnej interpretacji dostarcza wykorzystanie różnych narzędzi metodologicznych; omówiono również funkcjonowanie baśni na wszystkich etapach kształcenia; sposób istnienia literatury kresowej na lekcjach języka polskiego w liceum oraz korzyści, jakie dla procesu dydaktycznego płyną ze szkolnych prób poetyzowania uczniów.
W artykułach związanych z edukacją językową przedstawione zostały m.in. postulaty zmian współczesnej pisowni; korelacje zachodzące między kompetencją przestrzenną a umiejętnością czytania ze zrozumieniem; sposoby wykorzystania działań twórczych w rozwijaniu u uczniów kompetencji komunikacyjnych. Ponadto podjęto tematykę jakości dyskursu pytajnego nauczycieli stosowanego w komunikacji z uczniem, jak również zanalizowano sposób prezentacji zagadnień związanych z frazeologią w wybranych podręcznikach gimnazjalnych. W tomie znalazły się również artykuły, w których dokonano analizy językowego obrazu pór roku w tekstach dzieci oraz stereotypu młodzieńca, jaki wyłania się z tekstów zamieszczonych w czasopiśmie „Filipinka” z lat 1979-1980.
Nowością jubileuszowego tomu „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego” jest indeks autorów, publikujących swoje artykuły na łamach rocznika od początku jego istnienia.
Niniejsza publikacja dostarcza nie tylko wartościowych informacji z zakresu teorii dydaktyki, ale również stanowi nieocenione źródło inspiracji do poszukiwań nowych rozwiązań dydaktycznych.