Człowieczy los. Wspomnienia ks. Józefa Sikory (1907-1989)

Do rąk Czytelników oddajemy spisane wspomnienia ks. prałata Józefa Sikory, wieloletniego duszpasterza parafii w Pasłęku, Morągu, Olsztynku i Nidzicy, w diecezji warmińskiej. Choć święcenia kapłańskie przyjął w diecezji sandomierskiej i tam posługiwał przez pierwszych dziesięć lat kapłaństwa, to resztę swego życia, od 1945 r., spędził na Warmii i Mazurach.
Ks. Józefa Sikorę zaliczamy do pierwszej grupy duchownych, którapo zakończeniu II wojny światowej przybyła do diecezji warmińskiej z posługą duszpasterską. Do Olsztyna przybył w połowie sierpnia
1945 r. Swą posługę związał z diecezją do ostatnich dni swego życia.
Wspomnienia spisane przez ks. Józefa Sikorę w latach 1981–1985 przez wiele lat przechowywała P. Krystyna Dąbrowska, kuzynka ks. prałata. Prawdopodobnie pierwsze zapiski, sporządzone 19 stycznia
1981 r. w Olecku, a co za tym idzie, sam pomysł spisania wspomnień podyktowane były emocjami i bólem, jakich ks. prałat J. Sikora doświadczył,
po odejściu z parafii św. Wojciecha w Nidzicy. Spisane odręcznie wspomnienia zachowały się w trzech brulionach.
W pierwszym ks. Sikora opisał kolejno: lata dzieciństwa, czas nauki w szkole powszechnej i w gimnazjum, pobyt w Seminarium Duchownym w Sandomierzu, swoją pracę duszpasterską jako wikariusz
w kilku parafiach, przyjazd do Olsztyna w 1945 r. oraz pracę w Pasłęku, w parafii w diecezji warmińskiej. Na uwagę zasługują także relacje z czasów I i II wojny światowej.