Ateizm filozoficzny Zarys historii i krytyka neotomistyczna

W niniejszej książce stawiamy przed sobą dwa podstawowe cele. Pierwszym jest wskazanie genezy europejskiej myśli ateistycznej, agnostycznej i krytycznej wobec filozofii kształtowanej w duchu tradycji judeochrześcijańskiej. Oprócz przedstawienia poglądów myślicieli explicite ateistycznych, którzy pojawili się dopiero w okresie oświecenia, analizujemy rozwój idei ateistycznych inspirowanych systemami Kartezjusza i Spinozy oraz anglojęzycznego wczesnego oświecenia. Przekonanie o decydującym, krytycznym znaczeniu filozofii Kartezjusza i Spinozy dla powstania i rozwoju ateizmu filozoficznego oraz sekularyzacji myśli europejskiej jest naszą podstawową tezą. Sposób filozoficznej analizy rzeczywistości zaprezentowany przez tych myślicieli zainspirował i zdeterminował czołowych myślicieli nowożytnych, stanowiąc punkt odniesienia dla kolejnych pokoleń filozofów, w tym także współczesnych. Kartezjańska propozycja rozwiązania problemów teoriopoznawczych i Spinozjańska koncepcja jedności substancjalnej stanowiły ideowe fundamenty ateizmu filozoficznego.